Γραφή

      

Τις μικρές

σκοτεινές μέρες

όταν κάθομαι

σ΄ ένα μπαρ της γειτονιάς

σε μια άκρη

 στη γωνία

ανοίγω ένα μπλοκ

με λευκές σελίδες

χωρίς γραμμές

και γράφω

τον πόνο μου

και τον πόνο των άλλων

πίνω τον ένα καφέ

μετά τον άλλο

κι ύστερα

πίνω ποτά

έχω βγάλει ήδη

το μεροκάματο

τραβάω για το σπίτι

κόβω τις σελίδες

με τα ποιήματα

τις βάζω στο συρτάρι

κι έτοιμος καθώς είμαι

για τα καινούργια

πέφτω και κοιμάμαι.

Κατάληξη

         

Ένα μικρό παιδί

κλαψουρίζει

μέσ΄από τα χείλη μου

καθώς οι δυνάμεις σου

συντεταγμένες

μ΄έχουν αλώσει

ένα αδύναμο χέρι

το χέρι μου

υψώνεται στον ουρανό

να πάρει δύναμη

από το φως του ήλιου

καθώς χτυπάς ανελέητα

με το σπαθί σου

και συγχώρεση δεν δίνεις

τρέχει το αίμα μου

από το στόμα

ίσως η κάθαρση να πλησιάζει

ή ίσως η εξέγερση.

    Μαύρος ορίζοντας      

Μέρες σκοτεινές

έχουν έρθει

για εμάς

τα χαμηλά στρώματα

της πυραμίδας

ανέχεια φριχτή

κυβερνήσεις ανάλγητες

ανεργία μεγάλη

οι νέοι φεύγουν

σ΄άλλες χώρες

της Δύσης, πλούσιες

για μια καλύτερη ζωή

έχουμε γυρίσει

σε εργασιακό Μεσαίωνα

δουλειά δωδεκάωρη

υπερωρίες απλήρωτες

η χαρά των εργοδοτών

μόνο η μαζική κινητοποίηση

του λαού

μπορεί να δώσει

τη λύση.

( δικό μου )

Αυτό που θέλεις

    

Κάτι ν΄αγαπώ

κάτι να έχω

τους παγωμένους χειμώνες

τα καυτά καλοκαίρια

αυτό ζητούσα

μόνο από σένα

ένα τρυφερό χάδι

όταν οι πίκρες

μου σφίγγουν το λαιμό

μα εσύ αρνήθηκες

έτσι πορεύτηκα

στη ζωή μόνος

ο έρωτας δεν αντικαθίσταται

έτσι πίστευα

μα ήταν λάθος

όταν βρεις

αυτό που θέλεις

ξεχνάς το παρελθόν

και μια καινούργια ζωή

ανοίγεται μπροστά σου.

Τροχάδην

                

Στα σύνορα

της χώρας του Έρωτα

βρέθηκα φρουρός

τι φυλούσα δεν ήξερα

ήθελα

να μπω μέσα

να γευτώ τους γλυκούς καρπούς

μα κάτι με εμπόδιζε

δεν μ΄άφηνε

να κάνω βήμα

ίσως ήταν

οι κακές εμπειρίες

του χθες

οι σφαλιάρες

που έφαγα

οι προδοσίες

όμως σιγά - σιγά

άρχισα να γλιστράω

προς τα εκεί

κι ύστερα άρχισα

να τρέχω σαν τρελός.

Προσγείωση

         

Καθόμουνα στον πάγκο

του μπαρ. Μόνος.

Έπινα ρούμι με κόλα.

Απέναντι μου κοιτούσα

τα ράφια με τα μπουκάλια.

Δίπλα σ΄όλο το μεγάλο τοίχο

ατέλειωτα κάδρα

για τον καφέ

σ΄ όλες του τις εκδοχές

αποσπάσανε την προσοχή μου

μα δεν ήταν για πολύ.

Σύντομα ξαναγύρισα

στον εσωτερικό μου κόσμο

τα προβλήματα μου

με κύκλωσαν

κι η μοναξιά

επέστρεψε αφόρητη

έπιασα κουβέντα

με τον μπάρμαν

τα ίδια και τα ίδια

και ώ, του θαύματος

μία κοπέλα

ήρθε κάθισε λίγο πιο πέρα

την κοίταξα κάνα δυο φορές

μα σε λίγο

ήρθε και κάθισε δίπλα της

ένας άντρας.

Παρήγγειλα δεύτερο ποτό.

Μηχανισμός

Μπορεί να έρθει

κάποια στιγμή

στη ζωή ενός ανθρώπου

που οι επιθυμίες του

και τα θέλω

να είναι κόντρα

στους κανόνες

της κοινής λογικής

ο περίγυρος

του λέει το σωστό

και το πρέπον

όμως αυτός

ονειρεύεται κάτι άλλο

το όνειρο λοιπόν

κόντρα στη λογική

ο κοινωνικός μηχανισμός

είναι ισχυρός και σκληρός

δύσκολα μπορείς

να του αντιταχθείς

και περιμένεις πλέον

τον από μηχανής θεό.