Αναστέναξες
χαμήλωσες τα μάτια
και ψιθύρισες
πως δεν με θέλεις πια
πως άλλαξαν τα αισθήματα σου
για μένα
κι εγώ έμεινα να σε κοιτώ
με μισάνοιχτο στόμα
δεν ήξερα τι να πω
ξάφνου βράδιασε
ήρθε μια νύχτα απρόσμενη
μα σκέφτηκα
πως το έχω ξαναζήσει
πως μιαν άλλη φορά
ήταν απ' το τηλέφωνο
από πεντακόσια χιλιόμετρα μακριά
κι ήταν πιο βαθύ το τραύμα
έτσι δεν σε πίεσα καθόλου
σε ρώτησα
μ' απάντησες
και είπα "άντε στο καλό"
θα ζήσω πάλι
με τη μοναξιά
πιστή και σκληρόκαρδη φίλη.
Η ζωή συνεχίζεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή συνεχίζεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι πάντα ανώδυνα...
ΑπάντησηΔιαγραφή