Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

Χωρίς περιθώριο



Μου επιτέθηκες
μου είπες λόγια
χωρίς σπουδαία αφορμή
κάθισα απορημένος
άκουγα
αμίλητος, βουβός
έσκυψα το κεφάλι
σαν να ήμουν ένοχος
μέσα μου έκλαιγα
μα ένα δάκρυ
δεν κύλησε απ΄τα μάτια μου
στο τέλος με ρώτησες
"γιατί δεν μιλάς"
τι να πω εγώ
τα είπες όλα εσύ
δεν άφησες περιθώριο
για μένα
ύστερα έφυγες
άναψα ένα τσιγάρο
πήρα τους δρόμους
περπάτησα ώρες σαν τρελός
στο τέλος
πήγα σ΄ένα πάρκο
κι άρχισα να πετάω πετραδάκια
σε μια τεχνητή λιμνούλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου