Στεναχώρια

       

Βαριά η σημερινή μέρα.
Μια στεναχώρια
μ΄αγκάλιαζε απ΄το πρωί
και μ΄ έσφιγγε δυνατά
ταίριαζε γάντι
με τη βροχερή, μουντή μέρα
και τους ανθρώπους
που με σκυφτά κεφάλια
προχωρούσαν βιαστικά
στους δρόμους.
Έψαχνα μέσα μου
να βρω
τι είναι αυτό
που με κάνει
να μη θέλω τη ζωή μου
μα δεν το βρήκα.
Τόσα που έχουμε
στο νου μας
το παρελθόν
το παρόν
το αβέβαιο μέλλον
δεν ξέρουμε πολλές φορές
τι μας βαραίνει τα στήθια.

Παρά θίν΄αλός

   

Τι τυχερός που είμαι
σκέφτηκα
που βλέπω μετά από ένα χρόνο
ξανά τη θάλασσα
που τόσο αγαπώ
μα είναι ακριβοθώρητη
για μένα
άλλοι την έχουν στα πόδια τους
κι άλλοι κάνουν χρόνια
να τη δουν
αγαπημένα κύματα
αρμύρα που θεραπεύεις
να΄μαι τώρα κάτω από μια ομπρέλα
ένας ανάμεσα σε χιλιάδες
πιάνω ένα τραπέζι
κάτω από τις μουριές
κάθομαι κι αναπολώ
τα περασμένα χρόνια
αγαλματένια νεανικά κορμιά
έρχονται να διακόψουν
τις σκέψεις μου
μα είναι ωραία.

Δώσε μου ένα φιλί
ένα φιλί
ένα φιλί
ένα φιλί
να πάω στον Παράδεισο.

Φιλία

         

Περπατήσαμε
δίπλα-δίπλα
χρόνια μαζί
φίλε μου καλέ
μα τι απ'όλα κράτησες
απ' τους ανήφορους
που περπατήσαμε
αγκομαχώντας
απ' τα στενά
που διαβήκαμε
ποιό είναι το απόσταγμα
από αυτή την πορεία
τι είναι η φιλία
για σένα
υπάρχει, ζει, ανασαίνει
ή είναι μια αφηρημένη λέξη
ίσως δεν είμαστε
τώρα πια δυό φίλοι
τώρα που δεν έχεις κάτι
να κερδίσεις από μένα
κι έβαλες πλώρη
για καινούργιες φιλίες.

Κατα/ληγμένος χρόνος

Σεσημασμένος χρόνος
περιφέρεται
μας τυλίγει
ξετυλίγεται
μ'ένα ραβδί
μας μαρμαρώνει
μ' ένα νεύμα
μας εξοβελίζει
νάνοι εμείς
κι ασήμαντοι
στου χρόνου
τις περιστροφές
καταλήγουμε
δημιουργοί του τίποτε
και του ποτέ.

Ένα πλάσμα

     

Μαύρες τιράντες
απ΄το μπλουζάκι
μαύρες τιράντες
απ΄το σουτιέν
μυώδες κορμί
στριφτό τσιγάρο
στο χέρι
θεέ μου
δως μου δύναμη
ν΄αντέξω
τη μαχαιριά του έρωτα
τα μαγευτικά της μάτια
ν΄αντέξω
μα αυτή
είναι αδιάφορη
κι όλο κοιτάει
δίπλα της
ώσπου ένας νεαρός
την πλησιάζει
κι αυτή
του χαμογελάει εγκάρδια.

Σκάλα

           

Μπορεί να παίζεις πιάνο
εγώ θα τριγυρνώ στις λαϊκές
με πάνινα παπούτσια.

Μπορεί να τρως σ' ακριβά εστιατόρια
εγώ θα πίνω τον καφέ σε ξεχασμένες καφετέριες.

Μπορεί να κερνάς πούρα Αβάνας τους καλεσμένους
σου
εγώ θα καπνίζω στριφτά τσιγάρα με φίλους.

Τα σκαλοπάτια σου σαπίζουν.
Μπορώ να τ' ανέβω
εσύ δεν μπορείς πια να τα κατέβεις.

Ελαφίνα

Μέσα στα δάση
τριγυρνάς
ελαφίνα μου όμορφη
περήφανη
αποφεύγεις με χάρη
τις παγίδες
κι εγώ
που γεννήθηκα
μικρός λαγός
τρέχω ξοπίσω σου
να σε βλέπω
να σε καμαρώνω
πέρασε όμως ο καιρός
μεγάλωσες
θέλεις να ζευγαρώσεις
μα εγώ δεν το μπορώ
δεν αντέχω να το δω
τρέχω πίσω γρήγορα
στη φωλιά μου
τρυπώνω βαθιά στη γη
και κλαίω γοερά.

Θησαυρός

 

Την αγάπη τη βιάζουν
επανειλημμένα και ασύστολα
κι αυτοί που τάχα την υπερασπίζονται
είναι οι χειρότεροι.
Έψαξα απελπισμένα να τη βρω
μα πουθενά δεν ήταν
μόνο στα βιβλία τη συνάντησα
ιδανική μορφή
κάποιων ρομαντικών συγγραφέων
συναίσθημα χάρτινων ηρώων
αίτημα ή προσευχή.
Θησαυρός είναι η αγάπη
κι όποιος τη νιώθει
είναι πλούσιος.

Στο καλό

       

Αναστέναξες
χαμήλωσες τα μάτια
και ψιθύρισες
πως δεν με θέλεις πια
πως άλλαξαν τα αισθήματα σου
για μένα
κι εγώ έμεινα να σε κοιτώ
με μισάνοιχτο στόμα
δεν ήξερα τι να πω
ξάφνου βράδιασε
ήρθε μια νύχτα απρόσμενη
μα σκέφτηκα
πως το έχω ξαναζήσει
πως μιαν άλλη φορά
ήταν απ' το τηλέφωνο
από πεντακόσια χιλιόμετρα μακριά
κι ήταν πιο βαθύ το τραύμα
έτσι δεν σε πίεσα καθόλου
σε ρώτησα
μ' απάντησες
και είπα "άντε στο καλό"
θα ζήσω πάλι
με τη μοναξιά
πιστή και σκληρόκαρδη φίλη.

Χρώματα

       

Όταν ο Θεός έχει κέφια
πλάθει όμορφες Ινδιάνες
και τσιγγάνες.
Τις άλλες μέρες
κρυόκωλες Αγγλίδες, Γερμανίδες.
Αν αυτό ακούγεται ρατσιστικό
πολύ που με νοιάζει.
Αγαπώ τη μελαμψή ομορφιά
γούστο μου, καπέλο μου.
Σοκολατίνες, μιγάδες,
γύφτισσες.
Αφήνω στους άλλους
την καθαρότητα της φυλής
εγώ δεν θα πάρω.
Θεέ μου πιες κανά κρασάκι
να έχεις πάντα κέφια.

ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ

Εσύ, λάμπεις όταν χαμογελάς,
την προσωπογραφία σου την κάνουν άγγελοι.