Σεσημασμένος χρόνος
περιφέρεται
μας τυλίγει
ξετυλίγεται
μ'ένα ραβδί
μας μαρμαρώνει
μ' ένα νεύμα
μας εξοβελίζει
νάνοι εμείς
κι ασήμαντοι
στου χρόνου
τις περιστροφές
καταλήγουμε
δημιουργοί του τίποτε
και του ποτέ.
Μαύρες τιράντες
απ΄το μπλουζάκι
μαύρες τιράντες
απ΄το σουτιέν
μυώδες κορμί
στριφτό τσιγάρο
στο χέρι
θεέ μου
δως μου δύναμη
ν΄αντέξω
τη μαχαιριά του έρωτα
τα μαγευτικά της μάτια
ν΄αντέξω
μα αυτή
είναι αδιάφορη
κι όλο κοιτάει
δίπλα της
ώσπου ένας νεαρός
την πλησιάζει
κι αυτή
του χαμογελάει εγκάρδια.