Μια αλυσίδα
δένει το πόδι σου
μα δεν τη βλέπεις
το πρωί πας στη δουλειά
ικανοποιημένος
που δεν είσαι άνεργος
δύσκολη η εποχή
γυρνάς μετά στο σπίτι
σκαλίζεις τον κήπο
διαβάζεις
ύστερα φοράς τις φόρμες
και πας περίπατο
στους ίδιους δρόμους
κάθε μέρα
πίνεις ένα καφέ
στο ίδιο μαγαζί
μετά στο σπίτι
αυτή είναι η βόλτα σου
στο προαύλιο της φυλακής
στην οποία ζεις.
