Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

ΡΕΜΒΗ



Ξαπλωμένος στο γρασίδι

κάτω από τα πλατάνια

διαλογίζομαι

τεμπελιάζω

εκδικούμαι έτσι

το χρόνο που εργάστηκα

σκέφτομαι τα κορμιά

που κάποτε μ’ αγκάλιασαν

μα τώρα είναι ξένα

και κλαίω

χάνω την αίσθηση του χρόνου

το εσωτερικό μου ρολόγι

ξάφνου με ξυπνάει

βράδιασε

είναι η ώρα

να πάω στη γειτονιά της

τηρώντας

όλους τους κανόνες της μυστικότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου