Σάββατο 29 Αυγούστου 2015

Διαφυγή

   

Στην μικρή αυλή
φύτεψα τριανταφυλλιές.
Τη μοναξιά μου
τη μοιράστηκα μ' ένα σκύλο.
Το σπίτι
χρόνια τώρα
το έκανα βιβλιοθήκη,
θάλασσα να κολυμπώ
να μη θυμάμαι
εσένα.


4 σχόλια:

  1. Σαν οαση ακουγεται , μοναδικο, σαν να εμπεριεχει κι αλλα στοιχεια, νοσταλγια αγαπη λησμονια το ονειρο που ειναι κλεμμενο, ποσο βαρετες μου ακουγονται οι ακομη κι οι συνθετες λεξεις στην ποιηση, οταν βρισκω κατι που το οδηγησε η καρδια να γραφτει με ευχαριστει σαν να βλεπω καθαρα παιδικα ματια να λαμπυριζουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή